معجزه در الهیات مسیحی، تعریفی متفاوت با معجزه در کلام اسلامی دارد. تعاریف متعددی از معجزه در الهیات مسیحی یافت میشود. یک نظریه شایع معجزات را به عنوان وقفه در نظم طبیعی حوادث در جهان مادی میبیند که این وقفهها را خدا یا موجود فوق العاده توانایی ایجاد میکند.
۱) دیوید هیوم در فصل دهم از کتاب پژوهشی درباره فاهمه بشری، در تعریف معجزه میگوید: «معجزه را ممکن است دقیقاً به نوعی تخلف از یک قانون طبیعی از جانب اراده خاص الهی یا مداخله عاملی نامرئی تعریف کرد.»
۲) توماس آکویناس نیز در کتاب کلیاتی در مخالفت با کفار مینویسد: آن چیزهایی را به درستی میتوان معجزه نامید که به واسطه قدرت الهی، جدا از نظم عمومی حاکم بر موجودات، انجام گرفته باشد. 2
۳) در کتاب عقل و اعتقاد دینی نیز معجزه، نتیجه نوعی تصرف الهی دانسته شده است. 1
در مجموع میتوان گفت که بطور کلی متألهین مسیحی، تمام رخدادهای غیر عادی که در اثر دعا و نظیر آن حاصل میشود، امدادهای غیبی که در زندگی افراد پدید میآید، یا ظهور بعضی حوادث غیر قابل کنترل و پیش بینی که به حل برخی معضلات فردی و اجتماعی منجر میشود و یا بروز برخی بارقههای ذهنی که بعضی مشکلات علمی را به صورت ناگهانی بر طرف میکند، همه را جزء معجزات محسوب میکنند.
www.wikifeqh.ir
1عقل واعتقاد دینی،مایکل پترسون و دیگران، مایکل، ص287
2درآمدی به فلسفه دین،دیویس براین، ص۱۶۹
نظرات شما عزیزان: